Lezingen najaar 2020

Lezing 1

De kunstenaars van Monte Verità: een zelfbedacht paradijs aan het Lago Maggiore

Zondagmiddag 27 september 14.30-16.30

Het bij toeristen geliefde Ascona aan het Lago Maggiore is tussen 1900 en 1940 een toevluchtsoord voor kunstenaars en idealisten. Op de idyllisch gelegen Monte Verità (De berg der waarheid) richten zij een utopische gemeenschap op. Hier wordt met alternatieve leefwijzen en nieuwe kunstvormen geëxperimenteerd. Al snel krijgt de berg de reputatie van een vrijstaat voor nieuwe sociale structuren, nudisten, vrouwenrechten en de vrije liefde. Ook de dans wordt hier verheven tot een nieuwe expressieve kunstvorm. Mary Wigman danst er haar expressionistische Heksendans. De vreedzame kolonie trekt vele enthousiaste bezoekers. En dat zijn niet de minsten: Frederik van Eeden, Adriaan Roland Holst, Hermann Hesse, Thomas Mann en Carl Jung verblijven er kortere of langere tijd.

Avant-garde in Ascona

In deze lezing leert u het bonte gezelschap kunstenaars en hun ideeën kennen dat naar Ascona trekt. De verschillende fasen van de kolonie, de botsende meningen en de kunstuitingen geven een fascinerend cultuurhistorisch beeld van experimentele levensvormen tot de tweede Wereldoorlog.

Vanaf 1918 komen er steeds meer schilders in het dorp. Marianne Wereffkin van ‘Der Blaue Reiter’ blijft er de rest van haar leven. Ook Nederlanders als Domela César en Otto van Rees doen er inspiratie op. De vrouwelijke dadaïstische kunstenaars uit Zürich kunnen hier een aantal van hun artistieke opvattingen vormgeven. Tegelijkertijd geeft deze alternatieve kunstenaarskolonie een beeld van de valkuilen van het terug-naar-de-natuur ideaal uit de twintigste eeuw.

Locatie Kunstvenster

IJsseldam

Ruimte voor Kunst

Gashavenstraat 53003
7418 AL Deventer

Open in Google Maps

Entree: € 13,50 inclusief koffie of thee. Maximaal 20 deelnemers. Reserveren noodzakelijk!

Schrijf U nu in

Lezing 2

Paul Klee: kunst maakt zichtbaar!

Zondagmiddag 8 november 14.30-16.30

Lyonel Feininger, een collega bij het Bauhaus zei over het werk van Paul Klee: ”Het was niet ònze wereld die hij zag”.

Klee is een kunstenaar die op verbazingwekkende wijze de grootste tegenstellingen binnen zijn werk verenigt. Hij schept een eigen universum met vreemde flora en fauna, met eigen wetten van perspectief en logica. Klee werkt intuïtief én ordenend, kinderlijk én intellectueel. Herbert Read, de beroemde kunstcriticus, noemt hem de meest individualistische van de moderne schilders tot 1950. Hij pleit ervoor Klee los te zien van alle -ismen in de eerste helft van onze eeuw. Toch is Klee geen geïsoleerd werkend kunstenaar. Zijn filosofie over het “onzichtbare” in de kunst deelt hij met veel tijdgenoten. Vooral in de eerste jaren van het Bauhaus identificeert hij zich met het heersende gedachtengoed waarin het samengaan van het constructieve en het metafysische nagestreefd wordt. In zijn baan als leraar aan het Bauhaus is zijn ordende kant heel zichtbaar. Maar altijd blijft zijn dubbele natuur op intrigerende wijze in zijn doeken op intiem formaat aanwezig.

Geordende fantasie

In deze lezing maakt u kennis met de wijze waarop Klee chaos ordent en tekeningen en schilderijen vol levensgeluk maakt. Zijn invloed op Amerikaanse kunstenaars als Jackson Pollock wordt toegelicht. Ook zijn interesse in de kindertekening en het verschil met het werk van outsiders wordt verduidelijkt. Tenslotte ziet u hoe Klee aankomende kunstenaars leert om kunstenaar te zijn.