Van 26 september 2021 tot en met 23 januari 2022 organiseert Rijksmuseum Twenthe een spectaculaire tentoonstelling rond het leven en werk van barokschilder Artemisia Gentileschi 

Artemisia Gentileschi (1593- 1653) is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Italiaanse barok. Ze wordt geboren op het moment dat in Rome de barok op stormachtige wijze haar intrede doet en ze omarmt deze stijl volledig. Hoewel Caravaggio zijn invloed uitoefent, ontwikkelt ze een eigen dramatische taal. Ze slaagt erin ingrediënten en thema’s uit de barok om te buigen naar andere emoties dan haar mannelijke collega’s.

Ze wordt pas sinds een aantal decennia gezien als een van de belangrijkere Italiaanse kunstenaars uit de stijlperiode van de barok, specifiek van de eerste generatie na Caravaggio. Omdat er veel bekend is over haar leven vol opschudding, krijgt haar boeiende biografie veel aandacht. Daardoor lijkt het misschien alsof ze als vrouw dé grote uitzondering van haar tijd is. Maar er zijn meer vrouwen die in Italië in de laat- zestiende en in de zeventiende eeuw succes als schilder hebben. Er wordt zelfs gesproken van een ‘andere renaissance’ met vertegenwoordigers als Sofonisba Anguissola, Giovanna Garzoni, Elisabetta Sirani en Properzia de Rossi. Ook zij verkeren eeuwenlang in vergetelheid hoewel ze prachtige portretten en stillevens gemaakt hebben.

In deze lezing wordt Artemisia geplaatst binnen deze vroege opkomst van vrouwelijke kunstenaars rond 1600. We zien hoe het werk van deze schilders bepaald wordt door opvattingen die vanaf de vroege renaissance door mannen verwoord worden. Het is echter ook duidelijk dat Artemisia de meest gedurfde vrouwelijke kunstenaar is. Ze deinst er niet voor terug de grote Bijbelse thema’s op een eigen wijze te interpreteren.

Van 8 oktober 2021 tot en met 27 maart 2022 staat het Drents Museum in het teken van Frida Kahlo.

De schilderijen van Frida Kahlo (1907-1954) krijgen veel aandacht van critici én het grote publiek. Haar unieke kunstwerken worden vooral populair na de publicatie van haar biografie door Hayden Herrera in de jaren zeventig. Kahlo wordt een van de meest besproken en geliefde kunstenaars van de 20e eeuw en al snel ontstaat er een soort hype. Mensen raken terecht gefascineerd door haar levensverhaal en de manier waarop Frida haar pijn in haar schilderijen weerspiegelt. Het grootste deel van Frida's werk bestaat uit zelfportretten waarin ze haar innerlijke lijden, zowel fysiek als emotioneel, verbeeldt. Haar doeken worden meestal psychoanalytisch geduid.

Toch bestaat Kahlo’s kunst uit veel meer dan een weerslag van haar persoonlijke leven. In deze lezing wordt haar kunst belicht vanuit Kahlo's culturele identiteit. Ze heeft artistiek hard gewerkt om deze nieuw leven in te blazen door haar Mexicaanse afkomst te benadrukken. Azteekse beelden en stijl worden vaak in haar schilderijen als hoofdmotief gebruikt.  Hiermee past ze binnen de Mexicaanse avant-garde met kunstenaars als Diego Rivera en Jose Oroczo.

Vele jonge kunstenaars trekken naar Europa en ondergaan daar de invloed van de avant-garde. Deze vormt de katalysator voor een eigen vormentaal. Uiteindelijk ontdekken schilders als Kahlo en anderen dat het eigen land genoeg in huis heeft om tot een Mexicaanse invulling van een vernieuwende kunst te komen. Zij laten zich inspireren door de volkskunst en de monumentaliteit van de precolumbiaanse culturen.