Door de eeuwen heen laten kunstenaars ons meekijken naar vrouwen en mannen die zich onbespied wanen. Denk aan de achteroverliggende Venus, de slapende godin Diana en aan de schone jongeling Adonis. Zo ook de onschuldige Suzanna uit de Bijbel die we bekijken via de blikken van de zich verschuilende ouderlingen.

Deze lezing gaat over hoe kunstenaars ervoor zorgen  dat wij als beschouwers ons veilig als een soort voyeur kunnen gedragen ook in minder liberale tijden. Welke stilistische middelen gebruiken zij? Wat doet Titiaan met verf en compositie en gezichtshoeken. Hoe bereikt Rubens de zinnenprikkelende bontheid van de huid. Op welke manier krijgen hedendaagse kunstenaars als Francis Bacon en Stanley Spencer het voor elkaar dat we intens de kwetsbaarheid van het afgebeelde lichaam voelen. Wat doet Philip Pearlstein met zijn realistische naakten om juist zijn en zo ook onze persoonlijke blik uit te schakelen. En op welke wijze probeert een omstreden kunstenaar als Balthus de mythe van het voyeurisme te ontzenuwen.